Zaterdag 4 oktober: Charlois 2 tegen De Baronie 1

Zaterdag 4 oktober moesten we met het eerste team van SV De Baronie uit naar Charlois 2 uit Rotterdam. Schaakvereniging Charlois Europoort is opgericht 5 april 1922 en is een toonaangevende vereniging met een rijke historie (maar liefst drievoudig landskampioen!) waar schaakliefhebbers elke vrijdagavond en enkele zaterdagen samenkomen. Op elk niveau kan men bij Charlois Europoort schaken, les en training krijgen; van de beginnende schaker, huis-, tuin- en keukenschaker tot en met de gevorderde schaker. Dat is toch mooi, dat proberen we bij de Baronie ook te doen. Maandag en dinsdag en wij zijn net als Charlois ook dik over de 100 jaar oud, om precies te zijn: dit jaar bestaan we 133 jaar en hebben een groot ledenaantal. Maar ……. we zijn dan wel ouder en hebben een groot aantal leden en doen veel aan lesgeven …., maar we hebben niet net zoals Charlois een ruim aantal spelers met een rating van boven de 2000. Op dit moment zelfs geen een. Hoe komt dat toch vragen we ons vaak af. Net niet aantrekkelijk genoeg daar in Breda voor nog sterkere spelers?

In ieder geval hebben we dat geweten in de afgelopen wedstrijd tegen Charlois 2. Hun gemiddelde rating was 2011 tegen 1948 voor ons. We speelden in de volgende opstelling:

1. Rob van Berkel (1999) met wit tegen Michel de Wit (2038)
2. Jo Godderij (1949) met zwart tegen Robin Lecomte (2192)
3. Carlos Hemmers (1978) met wit tegen Tjerk Tinga (1984)
4. Bibi Nooren (1943) met zwart tegen Peter Kemner (2049)
5. Jari Rijnen (1951) met wit tegen Kresna Soerjadi (2031)
6. Jasper Willeboordse (1952) met zwart tegen Wang Yang (1960)
7. Sebastiaan Dijksman (1987) met wit tegen Albert Kamman (1950)
8. Bas Beijer (1826) met zwart tegen Melvin Holwijn (1886)

Ik geef kort hierna, niet in chronologische volgorde maar in bordvolgorde, een summiere omschrijving.

Rob aan bord 1 kwam in een 2 paardenspel terecht en zoals ik het kon zien (ik zat er naast), kwam hij eigenlijk ietsje beter uit de opening met zijn loperpaar.  Maar in het middenspel overzag Rob echter een ruil, die uiteindelijk een pion kostte. Zo kwam hij in een toreneindspel terecht waarbij Rob’s tegenstander uiteindelijk toch de volle winst kon behalen. Geen gemakkelijke stelling, van beide kanten niet, ik dacht ergens rond dat pionverlies dat Rob leed, dat als hij net daarvoor een andere weg had ingeslagen, hij er met een pion meer uit zou kunnen komen. Maar, dat hebben we nog niet kunnen bespreken. In ieder geval een spannende partij.

Ikzelf kwam aan bord 2 niet echt goed uit de opening tegen Robin Lecomte. Op de tiende zet kwamen we in een soort van Koningsindisch terecht, maar het staat in de boeken ook wel als Zukertort variant genoemd. Ik heb te lang gewacht om mijn paard van b8 te ontwikkelen en dacht met wat uitdagend spel wit te verleiden om te vroeg aan te vallen. Maar, daar trapte Robin Lecomte toch niet in. En dan zie je meteen het klasse verschil. Een jonge tegenstander, zeer goed theoretisch onderlegd, vaak in de meesterklasse meegespeeld bij Charlois 1….. tja Jo, dan wordt het “buffelen”. Het op de 10^de zet Pf6 naar e4 te spelen was ook niet echt behulpzaam. Daar had ik zeker òf het paard van b8 moeten spelen òf mijn toren van f8 (er was aan beide gerokeerd) naar d8 moeten halen. De rest is allemaal historie. Veel verdedigend werk moeten verrichten om te trachten alles dicht te houden en proberen er een remise uit te sleuren, maar Robin speelde het subliem, niks overhaasten, gewoon ijskoud positioneel door spelen tot dat het moment er was om door te breken. Ik kan niet anders zeggen dan: klasse!

Maar ja, met complimentjes aan de tegenstander(s) gaan we zonder dat we ook wat winnen het niet halen. Gelukkig kwam Carlos aan bord drie er wat beter uit. De partij begint met de Tiger’s Modern (1. d4 g6 2. e4 d6 3. Pc3 Lg7), een flexibele opstelling van zwart die vaak overgaat in de Pirc. Carlos kiest voor een klassieke opbouw met Le3 en f3, waarmee hij het centrum stevig in handen neemt. Zwart reageert met Pc6 en e5, maar het paard op c6 blijkt later wat ongelukkig te staan. Na 7… Pd4 krijgt wit de kans om een pion te winnen, maar dat doet hij niet omdat hij dan zwakkere zwarte velden krijgt na het ruilen. In plaats daarvan kiest Carlos voor een rustige ontwikkeling met Pge2, waarna zwart met c5 probeert tegen te spelen. De ruil op c6 en de opmars g4-g5 geven wit ruimte en initiatief, hoewel ook dan is het oppassen geblazen om niet te snel te willen gaan. Zwart mist de kans om zijn loper te activeren of de dames te ruilen, waardoor wit zijn aanval op de koningsvleugel (lange rokade) kan voortzetten. De opmars van de b-pion (b4-b5-b6) voor Carlos is logisch en handig en zet zwart onder druk. Na een aantal onnauwkeurigheden van zwart (zoals 17… Pd7 in plaats van Pe6) krijgt wit een winnend voordeel. De witte stukken dringen binnen via de damevleugel, en zwart komt in een passieve, verloren stelling terecht. Carlos maakt er echt een mooi einde aan, zijn tegenstander dreigt binnen te komen in de koningsstelling van Carlos, maar met een simpele terugtrekking van de loper is het matgeven voor Carlos binnen handbereik en geeft zijn tegenstander Tjerk op. Echt een mooie partij, ik heb Carlos gevraagd om hem op de site te zetten. Stand inmiddels 2-1 voor Charlois 2.

Bibi speelde voor wat ze waard was. Bibi is de jongste van ons team en heeft een enorme spurt gemaakt in de laatste jaren, mede dankzij de training die ze heeft gekregen van Carlos. Rustig, beheerst, nadenkend en eigenlijk kwam ze met zwart redelijk goed uit de opening. Jammer genoeg overzag ze op een gegeven moment dat haar tegenstander haar pion op e4 (die twee keer werd aangevallen en twee keer werd verdedigd door haar) zomaar kon “ophalen”. Zoals Bibi het schreef: “Ik had alleen compleet gemist dat ik niet met mijn dame kon terug pakken omdat hij dan met zijn loper mijn dame kon insluiten.” Jammer Bibi, dat soort dingen gebeuren. Maar goed daarna verder met een pion minder dus, waarbij ik moet zeggen dat ze best nog een redelijk actieve stelling tegen Peter Kemner’s koning kreeg. Ik heb daar een deel van gezien. Jammer genoeg kon ze niet doorbreken. Tja, daarna werden er min of meer gedwongen een paar stukken afgeruild, waardoor Bibi toch te passief kwam te staan. Ook hier betaalt het flinke ratingverschil zich uit en nadat Peter nog twee pionnen kon winnen, heeft Bibi de vlag gestreken. Toch een mooie partij gespeeld Bibi en je kunt niet altijd winnen, volgende keer beter.

Jari, sinds een paar jaar nou bij de Baronie en daar zijn we blij mee, speelde aan bord 5 tegen een sterke Kresna Soerjadi Het was een gesloten Siciliaans. De spanning lag op de damevleugel waar Jari echt dacht er beter uit te komen met druk op de a en d pion van Kresna, ten koste van zwaktes bij Jari op de c-lijn. Zoals Jari zegt: “Mijn tegenstander vond echter een sterke combinatie die mij een pion kostte en zijn Dame binnen liet. Hierna maakte hij een paar minder praktische zetten en gaf de pion terug (ook al vond de engine het prima), en was het niet meer zo duidelijk. Ik kreeg matdreiging op zijn f7 pion en met minder tijd op de klok besloot mijn tegenstander in een actievere stelling voor zettenherhaling te gaan.” Het gevolg was een remise en dat is geen slecht resultaat gezien de sterkte van Jari’s tegenstander en hier zien we toch dat een routinier zoals Kresna niet door gaat duwen als hij dreigt in tijdnood te komen. Gezien de stand op dat moment (Bibi en ik hadden al verloren) was dat geen slechte keuze. Zekere voor het onzekere en dan kun je weinig anders dan accepteren Jari.

Jasper zat naast Jari aan bord 6 en kreeg een soort van witte Londen versus een zwarte London hetgeen resulteerde in een vrij symmetrisch opening waar weinig werd geslagen en dan is het zoals Jasper stelde: ” lastig om een opening te vinden. Uiteindelijk lukt het me wel om een vrije e-lijn te creëren en te pakken, maar meer dan dame afruil leverde dat ook niet op. Na nog een paar zetten werd tot remise besloten.  Achteraf gezien gaf Stockfish aan dat ik een pion kon winnen en een goede stelling kon krijgen d.m.v. een schijnoffer. Ik had heel de partij wel naar dat soort trucjes zitten kijken maar toen het kon had ik al een ander plan in gedachte, wat uiteindelijk dus niets opleverde. Gemiste kans dus.” Jammer Jasper, ik weet dat je altijd tot het laatst probeert er het volle pond uit te slepen.

Sebastiaan had gewoon zijn dag niet denk ik. Weinig van de partij gezien, behalve ergens in het midden en toen dacht ik dat ‘onze afspraak’ zou worden ingevuld (iets tussen Sebastiaan en mij) en het laatste deel, want Jasper was de ‘last man standing’. Wat ik zag in dat laatste deel was een complex geheel, wel kenmerkend voor Sebastiaans spel, torens proberen uit te nutten, maar wellicht iets te gretig voor die dubbele zevende rij te gaan en de dubbele rij op de eigen koningsstelling te veronachtzamen. Tja, dan gaat een sterk spelende Albert Kamman zijn ietwat positionele voordeel en de pion extra uitnutten. Jammer Sebastiaan, volgende keer beter.

Wie ook duidelijk zijn dag niet had was ‘onze Bas’ aan bord 8. Ruim twee jaar geleden bij de Baronie gekomen en van meet af aan een van onze sterke junioren geweest en met Bibi niet voor niks in ons eerste team geplaatst. Een speler die met hart en ziel speelt, met name graag mooie combinatoire partijen op het bord tovert. Bas speelde met zwart geraakte in een aparte variant van het dames-Indisch, waar hij wel tevreden mee was. Bas zegt: “De algemene uitbreiding met D5 en C5 waren gespeeld, toch kwam ik wel wat slechter te staan na het automatisch terugpakken met de pion in het centrum i.p.v. met het paard. Indirect kon ik een stuk verliezen, wat wij beiden hadden gemist en zo ging ik uiteindelijk een eindspel in met één pion minder. Daarna kostte het mij veel tijd om diep te calculeren, waardoor ik zet 30 t/m 40 met circa 5 minuten op de klok heb moeten spelen en hierdoor zijn er ook meerdere kansen op remise gemist.” Jammer Bas, je kunt echt beter en dat weet je zelf het beste. Volgende keer gaat ie goed!

Team, we hebben gevochten, echt gevochten, maar om maar meteen met de bekende deur in het bekende huis te vallen: we hebben met 6-2 verloren. Dan kunnen we natuurlijk met zijn allen zeggen, tja dat was niet helemaal nodig geweest – en dat zal ook wel zo zijn- , maar we zijn afgetroefd! Ruim! Complimenten aan Charlois 2 en wij gaan onze wonden likken en door naar de volgende ronde!

Jo Godderij Vz SV De Baronie, TC Team 1