Verslag Landau-Terneuzen 1 – SV De Baronie 2

Het is alweer even geleden, maar op zaterdag 10 mei speelden we onze laatste externe wedstrijd van dit seizoen. Captain Joost gaf ons mee dat we al veilig zijn en dat we dus vrijuit konden spelen. Dat is fijn!

Toch voel je diep van binnen dat er wel degelijk gepresteerd moet worden, want….. dezelfde avond worden de partijen onder de loep genomen tijdens het traditionele, afsluitende etentje bij Gert en Monica. En daar wil iedereen natuurlijk goed voor de dag komen!

De start was wat stroef. Beide auto’s kwamen met vertraging aan in Terneuzen. De klokken liepen al een klein kwartiertje toen we als team aan de wedstrijd begonnen. Maar de eerste resultaten kwamen al vlot en waren veelbelovend.

Edwin was als eerste klaar en hij maakte er een spectaculair potje van met het Halloween gambiet. De tegenstander deed het niet goed en werd genadeloos van het bord geveegd.

Speel zijn partij ‘live’ na op de website onder het kopje ‘nieuws’ en ‘schaakpartijen’.

Hieronder de zetten van de partij met enkele diagrammen en commentaar van Edwin zelf:

Edwin Lessmann – Koen Dhuyvetter

Vorige week zaterdag moest het tweede team helemaal naar Terneuzen om daar de laatste externe wedstrijd te spelen. Er stond voor beide teams niets meer op het spel dus er kon vrijuit geschaakt worden. Ook konden we uitvoerig kletsen in de auto naar het verre Zeeland. Peter Severeijnen vertelde over mijn overwinning in de interne competitie, eerder dit seizoen, tegen de schaker Ron Graumans. Joost reed en kon een afslag niet nemen, omdat die er niet was… We kwamen een kwartier te laat, de klok liep al. 

1. e4e5 Nf3 Nc6 3. Nc3 Nf6 

Mijn gedachten gingen uit naar drie dingen: Allereerst zou er deze avond het jaarlijks afsluitend etentje van het tweede team bij Gert (Vogelaar) en Monica zijn. Daar zouden de gespeelde partijen bekeken en van het nodige, niet malse, commentaar worden voorzien. Ook Rob (van Gageldonk) en Renate komen dan helemaal uit het verre Wervershoof en die moeten natuurlijk iets te genieten hebben. Ook had Peter het er nog over in de auto hierheen en tenslotte was het de laatste wedstrijd, er stond niets meer op het spel. Ik doe het! 

4. Nxe5Nxe5 

wit offert op zijn vierde zet al een paard 

5. d4Ng6 6. e5 Ng8 7. Bc4 Bb4 8. Qf3 Qe7 9. O-O Bxc3 10. bxc3 h6 (zie diagram)

vanaf deze zet moest ik zelf iets gaan bedenken, tot nu toe had ik de zetten wel eens op het bord gehad. Ik ging gewoon door met mijn plan, waarvan ik wist dat het goed zou zijn… 

11. a4Nh4 

een zet die ik vreesde, neemt zwart het initiatief over? Dat mag ik niet laten gebeuren en gelukkig vond ik een redelijk veld voor de dame 

12. Qd3Qd8 

maakt ruimte voor het paard 

13. g3Ng6 14. Qf3 

voorkomt dat het paard van g8 naar e7 gaat 

14… Qe7 

nu kan de aanvankelijke bedoeling van a2- a4:

15. Ba3d6 16. exd6 cxd6 17. Rfe1 Be6 18. d5 Ne5 19. Rxe5 O-O-O (zie diagram)

Oh ja, dat kon ook nog… 

20. dxe6fxe6 21. Rxe6 Qc7 22. Qd3 Nf6 23. Bxd6 Qb6 24. Rxf6 

Ik gooi er nog een kwaliteit tegenaan 

24… gxf6 25. Be6+ (zie diagram)

en zwart geeft op.

Zijn verzuchting: “Maar die opening is toch niet goed?” riposteerde ik met “Die is ook niet goed!!” Mijn schaakkracht nam de laatste jaren flink af en het herseninfarct dat mij trof hielp niet echt. Soms draai ik de laatste cd van Wannes van de Velde “In de maat van de seizoenen”, opgenomen na zijn herstel van leukemie en dan het tweede nummer: “Hier is em terug”!

Kort na Edwin won ook Peter zijn partij. De tegenstander probeerde hem te overrompelen met een agressieve opening. Peter ontwikkelde rustig verder, loerde op de grote ruimtes in de stelling van de tegenstander en kreeg uiteindelijk vrij baan met een pion, die niet meer af te stoppen was.

Karoly had het lastiger. Hij probeerde spel te krijgen vanuit een gedrukte stelling, maar nadat hij op een schaakje geen andere uitweg zag dan het verschuiven van zijn koning ging het van kwaad tot erger en viel uiteindelijk het doek.

Michiel trof het niet. Hij speelde naar eigen zeggen een sterke opening – hetgeen we tijdens de analyse later op de avond konden beamen – , maar zijn tegenstander kende deze opening tot in detail en had constant een razendsnelle en perfecte voortzetting. Uiteindelijk moest Michiel de vlag strijken en dat was op basis van het ratingverschil geen wonder.

Joost had met wit een fijne stelling opgebouwd in een Sveshnikov-variant van het Siciliaans. Hij won een pionnetje en stond veel beter, maar dan moet het nog wel ergens tot winst leiden. Een onnauwkeurigheid leidde ertoe dat zwart het pionnetje terugwon en actief kwam te staan, waarna besloten werd tot remise.

Ook Dick speelde een prima partij. In het Scandinavisch bestookte hij met zwart de koningsvleugel. Dat zag er veelbelovend uit, maar de echte doorbraak kwam er niet. Toen Dick meer risico ging nemen, won zijn tegenstander materiaal. De aanval slaagde helaas niet en er bleef een verloren stelling over, waarin Dick met zijn laatste zet per abuis zijn dame nog ‘offerde’.

Frank overzag in een gelijkwaardige stelling een paardvorkje, waardoor hij een kwaliteit achterkwam. In een eindspel met pionnen aan weerszijden gaf zijn tegenstander de kwaliteit terug (toren tegen paard) en dacht iedereen dat remise een logische afloop zou zijn. Het werd een ingewikkelde zoektocht naar de juiste timing van pionzetten en het verkrijgen van oppositie met de koning. Helaas ging het toen toch ergens mis en kon een randpion van de tegenstander promoveren.

Zoals gewoonlijk was ik weer als laatste klaar, maar nu eens een keertje met een positief resultaat. In een gelijke stelling met ieder het loperpaar was het zoeken naar kleine zwakheden in de stelling en het op het goede moment afruilen van een loper. Dat lukte en na zorgvuldig manoeuvreren bleek de resterende (sterke) loper te leiden tot winst.

En zo werd het, zij het nipt, toch een nederlaag: 4 ½ – 3 ½. De avond maakte gelukkig alles goed, zowel voor de schakers die een winnende partij konden tonen als voor degenen die toch een goed verhaal en dito analyse hadden bij een wat minder positieve resultaat.

Dank aan Monica en Gert voor het lekkere eten en de gastvrijheid!

Matthijs