De Kentering A – Baronie B

Prachtig, wat een klasse en wat een saamhorigheid. Marc heeft gereden naar De Kentering in het mooie Rosmalen. Maar daar hebben we niet veel van gezien, want het ging linea recta naar het speellokaal. Blijkbaar was hij al vroeg bij Matthijs, die was nog aan ‘t eten, en hij was ook vroeg bij mij, ik had ‘m ook nog niet verwacht. En dus ook vroeg bij Frank en dus ook vroeg in Rosmalen zodat wij daar al eersten waren. Tijd voor een kopje koffie en een motivaties speech. Marc had er zin in.

Om 20 uur begonnen we en Marc zijn tegenstander ging er op bord 4 vlot tegenaan. Marc werd behoorlijk teruggedrongen maar wist voorlopig alles netjes te keepen. Frank had op bord 3 een echte Frank stelling. Stond hij beter, stond hij slechter, ik weet het niet. Ikzelf op bord 2 had een wel erg agressieve tegenstander getroffen die gelijk matbeelden in de stelling wist te vlechten. Opletten dus. En Matthijs had een echte vechtstelling na de opening op het bord gekregen dus dat kon ook nog alle kanten uit.

Toen alle interne partijen van De Kentering al afgelopen waren, ze waren snel, begon er bij onze wedstrijd ook tekening in de zaak te komen.

Als eerste wist Frank een resultaat op het scoreformulier te krijgen. Frank had met actief spel het initiatief naar zich toe getrokken maar zijn tegenstander gaf geen krimp. Elk truukje werd doorzien en zelfs als hij het niet zag, koos hij toevallig de juiste zet. De stukken werden geruild en het overblijvende eindspel van paard tegen loper, samen met een aantal pionnen, werd remise gegeven.

Marc had zich ondertussen onder de druk uit weten te spelen. Een combinatie van goed volhouden en een tegenstander die onmachtig was om de druk vast te houden. Op het laatst leek Marc op winst te spelen en zelfs wat beter te staan, maar ook hier was remise een mooi resultaat.

Matthijs had op bord 1 het loperpaar weten te verkrijgen en toen de stelling open kwam zorgden de lopers voor een enorm overwicht. Een pion werd buitgemaakt en dan is het aan Matthijs wel besteed om dit naar een goed einde te brengen. Met een prachtige eindzet werden dames geruild en bovendien een stuk buitgemaakt. Een prachtige overwinning op het topbord.

Ikzelf had met gepointeerd spel het initiatief naar me toe kunnen trekken. De aanvallende zetten van mijn tegenstander zouden hem hoogstens een punt hebben opgeleverd maar zetten zijn stukken ook buitenspel. Door het centrum wist ik de open lijn goed te benutten en alles in de kiem te smoren. Een pion werd buitgemaakt, de vijandelijke koningsstelling werd opengebroken en het enige wat echt lastig was, was de klok. Toen Matthijs echter gewonnen had, was de tijd rijp om een tactisch remise aanbod te doen. Voor mijn tegenstander zat er niks anders op dan dit te accepteren zodat we met de 2 matchpunten naar Breda konden vertrekken.

Een prima overwinning, dat belooft wat voor de rest van het seizoen.