De Baronie 3 tegen De Stukkenjagers 6

Afgelopen zaterdag 8 maart was het weer KNSB zaterdag competitie. Ons derde team moest tegen de Stukkenjagers 6 uit Tilburg. En het was een belangrijke wedstrijd. Wij mochten niet verliezen en de Stukkenjagers moesten winnen om degradatie nog te kunnen ontlopen. We staan namelijk op de 7de (wij) respectievelijk 8ste plek (Stukkenjagers 6). En ….. nr. 8 degradeert. OK, wij hebben al 2 matchpunten en de Stukkenjagers nog geen, dus bij een gelijk spel zouden wij 3 matchpunten hebben en de Stukkenjagers 1. Laatste wedstrijd van ons is tegen de Drie Torens (ook uit Tilburg…… wat een hoop schaakclubs hebben ze daar toch) die eerste staan en laatste wedstrijd van de Stukkenjagers 6 is tegen het Paardje uit Made. En het toeval wil dat beiden nog kampioen kunnen worden. Beiden moeten die laatste wedstrijd winnen en dat betekent dat wij en Stukkenjagers 6 weinig echte kans zullen maken en dus hing alles van zaterdag 8 maart af.

Dat beloofde dus een spannende wedstrijd te worden. Nou beste lezers dat was het sapristi nog aan toe ook en niet alleen door het schaken. Ik kom daar straks op terug. Onze Opstelling was eigenlijk min of meer standaard. Jo Godderij met zwart op bord 1 tegen Huong Do, Arno Slagboom met wit tegen Bastiaan van de Rijt, Kees Ooms met zwart tegen Thomas Tepe, Hennie Daniels met wit tegen Emil Voorhorst, Paul Boeren met zwart tegen Jeroen van de Rijt, Maarten Seerden met wit tegen Marieke Sarton. Michiel Stafleu met zwart tegen Marsel van Hoorn en Astrid Martens met wit tegen Roger Bougie, de teamcaptain van De Stukkenjagers 6. Onze gemiddelde rating was 1823 tegen 1760 van de Stukkenjagers …… maar we weten uit ervaring dat dit niks hoeft te zeggen.

OK, om één uur gingen de klokken aan en in totaal zaten daar dan 32 schakers te zwoegen (ons vierde speelde ook thuis tegen WLC uit Eindhoven). Dat kwam natuurlijk ook door het heerlijke zonnetje dat op de ramen scheen en al gauw gingen er een paar gordijnen dicht. Rond twee uur – half drie even tijd om rond te lopen en je zag eigenlijk op alle borden wel een redelijk evenwichtige stelling. Arno had een Torre op het bord, lekker complexe opbouw (daar houd hij wel van), Kees had voldoende ruimte met zwart gecreëerd, Hennie had, vond ik wat overwicht in de opening, Paul had zoals wel vaker weer eens een pion geofferd om open lijnen te krijgen, bij Maarten zag je langzaam aan het teken komen van druk op de vijandelijke stelling opbouwen, Michiel had met zwart een zeer complexe stelling opgebouwd samen met zijn tegenstander en Astrid had naar mijn mening een duidelijk aanvalsplan, nou nog afmaken. Ik had zelf tegen Huong Do een Budapester op het bord gezet, al lang niet meer gespeeld. Niet helemaal uit gekomen wat ik wilde na zo’n zet of 12, maar we gingen gelijk op.

Ergens rond drie uur had Paul remise overeengekomen met zijn tegenstander en rond die tijd kwam Michiel aangeven dat zijn tegenstander remise had aangeboden en Michiel zei er gelukkig bij dat hij vond dat hij zelf beter er voor stond….. dus door spelen Michiel en wat ben ik blij dat je dat hebt gedaan. Want wat gebeurde er daarna?

Ik hoor rond vier uur Marc Ermes zeggen: he er is iemand niet goed geworden. Waar was dat? Bleek het Roger te zijn, de tegenstander van Astrid. Of het van de weersomstuit was omdat hij van een min of meer verloren stelling naar een winststelling was gekomen, weten we niet, maar hij zat ineengedoken op zijn stoel. Snel naar hem toe, “is er een dokter in de zaal” geroepen (en er was gelukkig een niet praktiserende arts aanwezig), Berry gezegd 112 te bellen en Roger even met de dokter in horizontale stand gelegd, voetjes omhoog. Zag er echt even vervelend uit, maar gelukkig was de ambulance snel ter plaatse, voelde Roger zich al weer redelijk en was goed aanspreekbaar, maar om dit verhaal kort te houden, toch mee naar het ziekenhuis ter observatie. “Doc” Arno van WLC4, dank voor jouw professionele steun!!

OK, beide teams even overleg wat te doen en besloten was om in principe door te spelen. Wel was Maarten overeengekomen met Marieke Sarton om remise te maken zodat zij Roger kon begeleiden…… in een voor ons duidelijk betere stelling. Op dat moment stand dus 1-1 en ja was dan die partij van Astrid gewonnen omdat de tegenstander niet meer door kon spelen? Dat was voor ons een ‘brug te ver’ en we besloten om met Stukkenjagers nader overleg te hebben hierover, mede in relatie tot de partij van Maarten en Marieke. Kort na dit onprettig voorval werd het remise tussen Arno en zijn tegenstander Bastiaan van de Rijt. Arno schrijft hierover: “Ik speelde mijn vertrouwde Torre-systeem. De tegenstander probeerde druk uit te oefenen op de damevleugel, maar echt dreigend werd het niet, waardoor ik rustig op de koningsvleugel wat kon proberen. Met dame, paard en binnen enkele zetten torens erbij (versneld door een pion op de damevleugel op te geven) leek die aanval wel dreigend te gaan worden. Zwart liet zich verleiden tot f7-f5, waarna ik een pion terugwon op e6. Lang had ik overwogen met een paardoffer op h6 de boel open te breken, maar ik had berekend dat de aanval net niet door zou slaan. Thuis toonde de engine echter aan dat het wel had gekund en waarschijnlijk winnend was geweest.” Tsja, het kan verkeren Arno. Je moet het maar achter het bord, dat is de kunst natuurlijk. Stand 1,5-1,5.

Vlak daarna kwam ik ook remise overeen met Huong Do, een sterk spelende jonge dame! In de analyse gaf ze me aan dat ik een betere zet had kunnen doen op mijn 18de zet. Ze liet het me zien en het achterlijke is dat ik er zelf een beetje naar had zitten kijken, maar op het “moment supreme”, gewoon miste. In de stelling: wit Kg1, Dg3, Ta1 en f1, Le2 en d2 en pionnen b4, c5, e3, f2, g2 en h2 en zwart (ik dus) Kg8, Dc6, Ta8 en f8, Le6, Pe5 en pionnen b7, c7, d6, f6, g7 en h7 speelde Huong 18. c5xd6 en ik antwoordde met Dc6xd6……. Dom ….. ik had gewoon 18…. Ta8xa1 moeten doen en na 19. Tf1xa1 had ik moeten antwoorden met Dc6-c2 en dan was het moeilijk geworden om een stuk verlies te voorkomen. Tja……. Je moet het maar zien he? Enfin stand 2-2.

Snel daarna verloor Kees en werkelijk, dat had ik de hele middag niet zien aankomen, want hij stond gewoon beter, een lange tijd. Zoals Kees schreef: “Waarom maak ik van die stomme fouten? Waarom wil het niet lukken in het derde? Waarom krijg ik van die typische tegenstanders? Mijn tegenstander van vandaag keek niet op een pionnetje meer of minder. Hij gaf zijn h-pion weg om een pion op c5 te krijgen. In zijn aanvalspogingen ging er nog een pion verloren. Daarna werd ik te hebberig. Ik dacht een derde pion te kunnen pakken, maar miste een torenoffer met mat dreiging. Ik kwam een toren achter en verloor. Mijn tegenstander Thomas Tepe heeft leren schaken van Karoj Kapitany. Hij is nog lid geweest bij ons, maar omdat hij in Tilburg woont, schaakt hij nu bij Stukkenjagers.“ Jammer Kees, ieder keer als ik bij jou keek zag het er goed uit, tot inderdaad, na die blunder. Maar Thomas heeft een goede leermeester gehad!! Stand op dat moment 2-3 met nog twee partijen te gaan en daar stonden we duidelijk beter en uiteraard nog welke uitslag voor Astrid te noteren na overleg met de Stukkenjagers.

Inmiddels dus rond de klok van vijf en zowel Hennie als Michiel staan beter, maar ……. Hebben ook beiden een moeilijke stelling en …… ‘time is money’, TIJDNOOD! En Hennie helemaal. Beiden een pion voor, Hennie in een open stelling met drie pionnen tegen twee en beiden nog een paard en Michiel, zes pionnen tegen vijf van zijn tegenstander en Michiel het loperpaar tegen een loper en paard. Maar echt, complex!  Vrouwe Fortuna was ons welgezind, want na een afwikkeling waar Hennie mijns inziens verzuimde om een pion in te pikken wist zijn tegenstander Emil Voorhorst het naar een eindspel toe te brengen  waar remise inzat, tenzij hij in een valletje van Hennie zou trappen. Hennie schreef: Na een zet of 10 stond er een “”Semi- slav“” op het bord die ik niet helemaal optimaal heb gespeeld. Hierdoor had zwart het initiatief en werd ik in de verdediging gedwongen. Dat liep uiteindelijk goed af en na een grote afruil was een stelling ontstaan met elk 1 paard en wit een pion meer. Dat eindspel heb ik niet optimaal behandeld en op een bepaald moment was de stelling remise. Op de 60ste zet speculeerde ik met een lokzet dat de tegenstander een giftige pion zou nemen, en dat gebeurde gelukkig met als gevolg een simpele promotie combinatie, de laatste van de 19 paardzetten van wit. Tja, zo was het Hennie, door het nemen van die pion kon Hennie schaak geven met zijn paard en gelijktijdig het zwarte paard aanvallen dat het promotie veld ‘vasthield’. Niet nemen, betekende stukverlies en daarna toch wel promoveren en nemen betekende afruil en daarna …. toch promoveren. Goed gedaan!! Stand 3-3.

Nu naar Michiel, daar was zo rond de klok van half zes een doorbraak gekomen. Wits Koning kon niet in het spel komen, zijn paard stond helemaal op de a lijn om een pion op c4 te verdedigen en zwart (Michiel) had alles afgedekt. Spannend om naar te kijken, niet omdat het zo lang duurde en Michiel in tijdnood zat, maar meer nog omdat het hier toch echt wel even van af hing! Maar na ongeveer 5 uur spelen was het zover. Michiel schreef daarover: “ De witspeler opende Engels (1.c4) en ik was op mijn hoede. Misschien was ik iets te behoedzaam – de eerste 12 zetten stond wit ietsje beter. Met een onhandige 13e zet beginnen de kansen te keren, we krijgen een gelijke stelling waarin ik naar mijn smaak de betere aanvalskansen heb. Ik heb het loperpaar en heb controle over diagonalen. Het bord komt in brand te staan als ik 22…f5 kan spelen, en de dame en het paard komen in de aanval tegen de witte koningsstelling. De mat-aanval wordt afgeslagen, maar ik win in de afwikkeling een pion. De klok heeft intussen flink doorgetikt en ik probeer door het ruilen van de zware stukken de tijdnood voor de 40e zet te vereenvoudigen en zo niet onnodig tegenkansen toe te laten. De keerzijde is dat ik in het eindspel dat na 40 zetten is ontstaan weliswaar beter sta, maar dat het winnen van de partij nog heel wat zetten kan duren. Het incident met een speler die onwel werd, was in deze partij na de 41e zet. Ik wil nog verder spelen: Loperpaar en 6 pionnen tegen loper en paard en 5 pionnen. Het lukt om mijn eigen stelling dicht te houden, op een gunstig moment de witveldige lopers te ruilen en met mijn koning de achterste pion op te halen. 58…Kb3 is de zet die wit tot overgave beweegt. “ Ik stond er bij Michiel, veel van jouw partij gezien en prachtig gespeeld. Stand 4-3 en de uitslag van de partij van Astrid.

Na de wedstrijd contact opgenomen met César Becx, overall wedstrijd coördinator van de Stukkenjagers en besloten, nadat César ook nog met het team had gesproken om de partij tussen Astrid en Roger remise te maken, temeer omdat aan onze kant Maarten zonder dralen remise was overeengekomen met zijn tegenstandster Marieke zodat die met Roger naar het ziekenhuis kon gaan. Zoals Maarten schreef: “Dag Jo,bijgevoegd de stelling waarin mijn partij werd afgebroken omdat mijn tegenstander meeging met de ambulance. Het voelde niet goed om tegen haar te zeggen ‘geef eerst maar even op voor je meegaat’, dus remise overeengekomen, maar ik sta natuurlijk flink beter. Ik heb vanuit een Slavische Verdediging eigenlijk de hele partij net wat beter gestaan. Ik kreeg het loperpaar cadeau en mijn tegenstander stond steeds net wat passief en had meer zwaktes in haar stelling. Dat resulteerde er uiteindelijk in dat ik met mijn toren kon binnendringen op de 7e rij, met de eindstelling als gevolg – een stelling waarbij ik nog geen materiaalwinst heb geboekt, maar die zat er natuurlijk wel aan te komen. Groet, Maarten.” De stelling is hieronder gevoegd, maar Maarten complimenten dat je er zo coulant in stond. Dat is door de Stukkenjagers zeer gewaardeerd en hopelijk hoef je dat nooit meer te doen. Eindstand 4½ – 3½ en daarmee is het degradatiespook afgewend voor De Baronie 3, maar voor De Stukkenjagers 6 valt helaas het doek. Ik moet zeggen Roger en team, dit was voor ons de meest enerverende wedstrijd dit seizoen. Jullie noemen het  “De Stukkenjagers 6 overleeft de Graveyard Sessions” op jullie website, erg toepasselijk en goed te lezen dat Roger weer redelijk ok is. Verliezen is niet leuk, maar jullie nemen het mee een flinke dosis humor, chapeau! Team 3, bedankt voor jullie inzet!

Jo Godderij, Vz SV De Baronie, TC Team3