SV De Baronie 3 – HMC 3 Den Bosch

Zaterdag 14 december was het weer een KNSB competitie dag. Wij speelden thuis tegen HMC 3 uit Den Bosch en ons vierde team speelde tegen HMC 5, ook thuis. Komt niet vaak voor dat we twee teams van dezelfde club op dezelfde dag bij ons hebben. We hadden wat uitvallers, maar konden gelukkig een sterke reserve ‘optrommelen’. Ik had van te voren aangegeven dat we nou toch echt een keertje zouden moeten gaan winnen om het degradatie spook van ons af te schudden. Nou is HMC 3 geen team om even over heen te lopen, laat dat duidelijk zijn. Ik had dan ook een opstelling gekozen, waarmee ik dacht dat we de meeste kans zouden hebben op succes.

Bord 1 Fred Lucas met zwart tegen de 17 jarige Lars Verhoeven die door zijn vader was gebracht met als doel dat als hij snel klaar was, eerder weg kon. Bord 2 Jo Godderij (ikzelf dus) met wit tegen Erik Brandsma die nog geen KNSB ELO rating heeft. Bord 3 Kees Ooms met zwart tegen de TC van HMC 3 Rick Smit en bord 4 Bibi Nooren (terug bij de Baronie en weer in team 3) met wit tegen Mike Adriaanse. Bord 5 was bij ons Michiel Stafleu met zwart tegen Kees van den Nieuwenhof, bord 6, 7 en 8 waren onze routiniers in het derde, respectievelijk Hennie Daniels met wit tegen Bram Sekreve, Paul Boeren met zwart tegen Pieter Steijlen en als laatste Eduard Fakkel met wit tegen Loek Vissers. Onze gemiddelde rating was 1834 en die van HMC 3 was 1821, dus eigenlijk praktisch dezelfde rating.

Het was een enorm spannende wedstrijd, alle borden. Nergens een ‘easy game’. Na een dik uur spelen, toen ik eindelijk tijd had om even langs de borden te gaan, zag ik eigenlijk overal een redelijk gelijk opgaande stelling tussen de verschillende spelers. Behalve bij Bibi, waar ik toevallig na 3 kwartier had gekeken en toen stond ze goed, maar nu zag ik dat ze een kwaliteit zou gaan verliezen als haar tegenstander het goed zou spelen en ja hoor, dat was ook zo. Jammer, ze heeft nog zo’n anderhalf uur de zaak weten te rekken, Maar uiteindelijk moest ze het onderspit delven. Toen had overigens Eduard (na overleg) al remise en Hennie gewonnen. Stand dus op dat moment 1½ – 1½ rond de klok van vier.

Hennie geeft het volgende relaas over zijn partij. “Na een rustige opening is een ingewikkelde stelling ontstaan waar ik een kleine ontwikkelingsvoorsprong had. Dit als gevolg van een onnauwkeurige toren zet van zwart met verlies van een tempo.Ik bood met 18. d5 een pion aan maar die was dodelijk giftig.Er volgde een combinatie waardoor zwart een stuk kwijtraakte. 6 zetten later gaf zwart op.” Mooi Hennie!

En Eduard geeft aan: “Ik speelde met wit tegen Loek Vissers met een rating ergens tussen 1750-1800. Ik opende met d4, Pf3 en Lg5, terwijl Loek antwoordde met Pf6, g6 en Lg7 op de eerste 3 zetten. Een Torre opening in de Konings Indisch. De theorie geeft aan dat deze opening niet spannend is voor zowel wit als zwart. Tot zet 9 allemaal theorie. Op zet 9 komt Loek met a5. Een logisch antwoord voor wit zou zijn a4 met daarna Lb5, maar ik kies voor Dc2. De computer vindt dat o.k. en Loek vervolgt met a4. Op zet 11 gaan we allebei in de fout. Ik met Lb5 en Loek met Ld7. Alleen het vraagteken bij Loek weegt zwaarder en ik kom op +0,6. Helaas was ik op de volgende zet iets te gretig met het binnenhalen van het pionnetje op a4. Het antwoord van Loek kwam met Pxd4, waardoor hij mijn dame aanvalt op c2 en tegelijk mijn loper op a4 2x aanvalt. Ik moet het paard slaan en weg is mijn +pion. Zo kabbelt de partij verder en niemand haalt nog een klein voordeel in de stelling en op de 27e zet besluiten we tot remise. De computer is het in de analyse daarmee eens.” OK, nog geen man over boord dus……

Maar wat gebeurt er nou? Onze nummer 1 op de interne competitie ranglijst, Kees Ooms, verliest! Ik begreep er niks van. Hij stond helemaal niet slecht dacht ik zo, maar Rick Visser wist toch toe te slaan en ja, dat was jammer voor onze Kees. Vanuit een solide opstelling in de eerste anderhalf- twee uur, uiteindelijk na een uurtje of 3 en een half, toch de bekende ‘bietenbrug’ op. We stond een punt achter.

Kijkend naar de stellingen. Fred stevende af op een remise. Ik bedoel in het begin stond hij met een sterk paard op b4, maar zijn jonge tegenstander speelde oersterk. Ik voorspel dat deze jongeman aan het einde van dit seizoen tegen de 2000 ELO rating aan zal zitten of er boven, als hij zo door gaat. Werkelijk, zeer sterk positioneel spel en Fred heeft van alles geprobeerd, maar kon er niet door heen komen en merkte ook duidelijk dat hij tegen deze Lars Verhoeven geen grapjes moest uithalen. Dat werd dus remise en vlak daarna wist ook Paul er een remise uit te slepen met een pion achter. Paul zei daarover het volgende: “Zoals altijd,  volgens mijn eigen huisstijl,  heb ik zo agressief mogelijk geopend. Dit leverde geen aanknopingsmogelijkheden op, maar wel een pion achterstand. In een moeilijk eindspel,  op verrassende wijze, je kan ook zeggen met goed spel, toch  nog remise gemaakt.”Stand 2½ – 3½. Michiel nog aan het spelen en ik zelf. Moeilijke partij bij Michiel. Zat van alles in vervlecht aan beide kanten, stukken en pionnen die meerdere keren stonden aangevallen, maar alles continue goed afgedekt. Maar dat kost natuurlijk tijd en ja …… op een gegeven moment is de tijd op en ga je door de vlag. Jammer Michiel, maar daar was het wel mee bekeken. 2½ – 4½ en verlies was dus een feit. Ik was de zgn. ‘last man standing’, maar kon er tegen een enorm sterk spelende Erik Brandsma (nog geen rating dus) in een zeer complexe stelling ook niet meer uitkrijgen dan remise. Erik speelde overigens op 1. D4 meteen 1…… A6 en na wat soortgelijke zetten stonden we bij de rokade min of meer gelijk, ik had wat ontwikkelingsvoorsprong maar die wist Erik goed te pareren. Ik ging bewust in op een aanval op de koningsstelling omdat ik er van overtuigd was dat die niet goed was, maar uiteindelijk heb ik het niet kunnen weerleggen en na dat ik mijn dame tegen twee torens had afgeruild heb ik er hard voor moeten werken om er remise uit te halen. Er zaten wel een paar matdreigingen in, maar die zag Erik allemaal en wikkelde het geheel zo af dat of hij met een vrijpion op F2 en eeuwig schaak als ‘back up’, of ik met twee torens op de achtste rij en zijn koning ‘gevangen’ op de 7de rijvoor eeuwig schaak moest gaan tenzij hij (Erik) een foutje maakte. En dat deed hij gewoon niet en ook Erik Brandsma zal dit jaar van zich laten spreken. Het gemak waarmee hij vijf, zes zetten vooruit keek heeft mij er van overtuigd dat HMC met hem en Lars en wellicht nog een paar van deze kanjers een goede aanwas heeft voor de hogere regionen. Knappe winst van HMC, 5 punten tegen onze 3. Het wordt spannend team als we ons nog willen handhaven in de 5deklasse!  HMC 3, gefeliciteerd, vorig jaar wonnen wij, nu jullie!

Jo Godderij, Vz SV De Baronie en TC Team 3